Hier en daar is er een bron.Toch is er weinig oppervlakte water vind ik. Als je door Frankrijk reist moet je om de haverklap een rivier of riviertje oversteken, hier af en toe een beek. De enige rivier die ik heb gezien is de Nijl maar die is dan (ook hier al) de moeite waard. En dat terwijl de hoeveelheid neerslag hier toch meer is dan die in Nederland. Ik denk dat er erg veel weer verdampt. En wat er dan in de poreuze bodem zakt kan je ook weer oppompen, het is net zo goed als bronwater. En daar kan Martin je dan weer alles over vertellen in zijn reisblog.

Martin is een student uit Enschede die hier een onderzoekje doet naar de drinkwatervoorziening. En onderdeel daarvan is kijken hoe pompen onderhouden worden. Ik wil graag een keer mee om zo’n pomp te repareren. Achteraf gezien is die tamelijk dicht bij Nuulu’s huis, maar toen ik daar was realiseerde ik me dat niet, ik kon me nog niet zo goed oriënteren.

We gaan er op boda boda’s naar toe, ik samen met Martin als passagiers. Als we er zijn (we = Martin, Bob (een britse student), Ignatius en George als locals die het beheer hebben en ik) moeten we nog wachten op de smid met het gereedschap. Die komt later met zijn eigen boda boda. De grove tangen zijn prima om pijpen mee vast te pakken in een ijzeren greep, maar voor de bouten zou een sleutelset toch wel erg handig zijn.

De pomp blijkt verstopt te zijn en de buis naar beneden is lek. De smid neemt de buis (4,5 meter) op de boda boda mee om te lassen.

Op een boda boda kan je alles vervoeren: suikerriet van 5 meter lang, een rol golfplaat, het liefst dwars achterop of soms ietwat diagonaal. Of twee bundels van 15 levende kippen aan weerszijden, onderste boven hangend met een touwtje om de poten, of een kalf –of zelfs 3 geiten- bij de passagier op schoot of een tweepersoonsbed. Laatst kwam ik een boda boda tegen met een spiegel van 80 x 120 achter de berijder, die werd vastgehouden door de passagier. Je moet maar niet denken aan de vleeswonden als die een ongeluk krijgen….

Wachtend op de smid amuseren we ons met de kindertjes (en omgekeerd): kopje duiken, handstand, foto’s maken en kijken.

Na terugkeer en montage blijkt dat de zuiger ook niet terug zakt. De rubbers zitten strak en dat móet ook voor een effectieve pomp, maar omdat deze pomp heel ondiep is, is de zuigerstang maar kort en niet zwaar en daardoor zakt de zuiger na een slag niet terug voor de volgende slag. Na een boel geklungel de pomp met iets te kleine rubbers weer gemonteerd, maar de zuiger zakt nu wel. Iedereen is blij als de pomp werkt, al is het iets minder effectief, met korte snelle slagen (Ook de voetklep is een beetje lek).

Aansluitend hebben we een late lunch in het dorp: Een bord met rijst, matoke, cassave, groente en vlees of vis naar keuze, inclusief een flesje prik voor 4500 ugx (€ 1,50).