steefmzungu.reismee.nl

34) “Zie je dat niet”

zegt sister Harriet. Nee, wat moet ik zien? “Er zit een kameleon in die struik.” Ik ga dichterbij kijken, maar dat vindt Harriet maar niets. Ik heb mijn camera bij me want ik heb zojuist Harriets school gefotografeerd. Op het schermpje kan ik niets zien, ook al vanwege de zon. Ik wil de kameleon uit de struik halen, maar dat vindt Harriet al helemáál niets, “want ze zijn giftig”. Ik maak een foto met de kameleon op mijn hand en als ik hem heb teruggezet nog een in de struiken. “En ze hebben een kleverige tong en als ze die op je hand afschieten blijft hij plakken en moet je hem er met een mes afsnijden”. Ze lacht erbij, ik denk dat ze wéét dat het onzin is maar het bijgeloof zit ook diep. Harriet wijst precies aan in welke struiken een kameleon woont, door haar angsten ziet zij ze allemaal. Ik ga nu maar niet op zoek.


Ik passeer met Peter de ingang van het ziekenhuis. Bezoekers en een boda gaan door de poort. “Zag je dat lichaam” vraagt Peter. “Wat, waar, nee, hoezo?” “Het lijk in die mat”. Ja ik zag een mat opgerold achter op de boda. “Dat is een lijk dat opgehaald wordt uit het ziekenhuis”. De boda haalt ons in. Een paar ruwe takken, min of meer om en onder een opgerolde mat, zo’n mat van palmblad of zo die je ook bij Xenos kan kopen. Een opgerolde mat heeft zo’n ondersteuning niet nodig. Maar hier kan best een lijk in zitten. Zo worden lijken hier kennelijk naar huis gebracht na een overlijden in het ziekenhuis!?

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!