Vrijdag 5-10-2018

De luchtvaart zit toch vol verrassingen.

Zowel op de eerste vlucht, Amsterdam – Cairo, als op de tweede vlucht, Cairo – Entebbe, een lichte maaltijd gekregen tijdens de vlucht. En waar mag je dat dan mee eten? Met metalen bestek, inclusief mes en vork. Ik vraag me af of ze die gesmeed hebben van de in beslag genomen mini-zakmesjes en nagelschaartjes die we weleens vergeten waren in de ruimbagage te doen.

Sinds zaterdag had ik een toenemende verkoudheid, zodat ik zelfs op woensdag even naar de huisarts ben geweest: kom ik niet doodziek aan in Kampala? De huisarts dacht dat het wel meeviel, en adviseerde neusspray voor in het vliegtuig. En cabine atmosfeer en verkoudheid zou wel eens gevoelig kunnen maken voor longontsteking dus bij symptomen toch effe checke. De neusspray hielp met name ook goed tegen de poppende oren tijdens het opstijgen, maar het dalen in Cairo bleef niet fijn voor de verkouden oren. En zuigtabletten tegen de hinderlijke hoest.

Vanochtend vroeg aangekomen op Entebbe. En na de laatste tas was mijn tas er nog niet. En van een dozijn andere mensen ook niet. Melden bij het bagagedepot, formulier invullen (Fred als tijdelijk telefoonnummer) en die arme Charles maar wachten. Charles had voor 150.000 shilling een taxi naar Nkokonjeru geregeld. Ik denk dat de tas in Cairo is gebleven omdat de eerste vlucht vertraging had en de overstaptijd was kort.

De weg van Mukono naar Nkokonjeru was helemaal vernieuwd, grotendeels geasfalteerd en verbreed. Met de bedoeling de weg door Mabira Forest te ontlasten, dus de weg is ook nog drukker geworden en daarmee veel gevaarlijker. En de gek reed af en toe 120 km/uur en haalde in terwijl er een tegenligger kwam zodat die naar uiterst links moest uitwijken, naar de rand van de weg die normaal gereserveerd is voor fietsers en lopende schoolkinderen. Die kinderen waren ook nog termieten aan het verzamelen, ze raapten steeds iets van de straat op om op te eten. Blijkbaar was het weer zo'n nacht geweest...

Charles vertelde dat Maria, zijn assistente, mij zou ontmoeten om me aan een telefoonkaart en aan een dongel te helpen. Toen ik bij Fred aankwam belde Nuulu me op, wanneer ik langs zou komen, want ze was nu bij haar moeder. Ik wilde eerst slapen en ik zou vanmiddag Maria zien, dus daarna zou ik bellen.

Steef met Martina

Maria kwam 's middags met Martina en kort daarna kwam Nuulu toch ook en we hebben van alles geregeld met dongel en beltegoed. Inmiddels kreeg Fred een sms dat de tas waarschijnlijk zondagochtend klaar zou staan in Entebbe. En zondag zou de koning weer voor het eerst in 5 jaar de regio bezoeken dus ik was uitgenodigd. Maar ik denk dat ik voorkeur geef aan schone onderbroeken.

Nuulu

's Avonds nog met Fred gekeken naar Agrodok publicaties die hij interessant vindt. Ook hier verandert het klimaat en het begin van het regenseizoen is steeds onvoorspelbaarder en later, resulterend in nog een keer moeten zaaien en dan vervolgens een te kort groeiseizoen te hebben. Fred is nu met name geïnteresseerd in irrigatie

Bij elkaar een een volle en welbestede dag!